( Η ζακέτα της είχε έξι κουμπιά. Μετά έμειναν τέσσερα. Έδειχναν μια τουλίπα σε μαρασμό.)
Αυτή που συμπαθώ & για την οποία γράφω αυτή την ιστορία είναι η Γκρέις. Η Γκρέις δουλεύει 9 με 7 από Δευτέρα έως Σάββατο στα ΜακΝτόναλντς του Σκεγκνες. Την βλέπω κάθε μέρα τις τελευταίες πέντε εβδομάδες.Πριν πάει στη δουλειά, αφού δέσει τα κορδόνια της, προτού ανεστενάξει στα σκαλιά.
( Πίνει ανάμεικτο χυμό. Πίνει ό,τι απόμεινε στο φιλοδώρημα.)
Η Γκρέις έχει συχνά το πόστο της ταμία. Φορά τη στολή , γκρι πουκάμισο , γκρι παντελόνι, αθλητικό νάικ με αερόσολα. Το μεγάλο σώμα της στέκει απέναντι στον καθένα έτοιμο για κάθε πρόκληση. Κάθε παραγγελία και καημός. Πάνω της αντανακλώνται οι ελλείψεις σε φαγητό κι αγάπη και κατανόηση και θλίψη.
( Τι μάτι κι αυτό αρρωστημένο. Γαλάζιο χημικό. Παραλίγο να πνιγεί στο δάκρυ.)
Η Γκρέις έχεις αυτό το πρόσωπο που δεν περιγράφεται. Αυτό το χωρίς περιγράμματα οβάλ. Ο λαιμός της, δύο γροθιές σε διαστολή, ετοιμοπόλεμος. Κάποιος μπορεί να
σκεφτεί πως μοιάζει με απεικόνιση γυναίκας σε αναγεννησιακό πίνακα. Ραφαήλ ή Μποτιτσέλι (αυτά δίνω ως επιλογές.)
( Τρεις λεπτές φέτες. Πως λέμε δέρμα)
Στα ρεπό της κυκλοφορεί με παντόφλες και ριγέ ροζ κάλτσες έξω απ’ τις καντίνες και τα μπίνγκο. Χαμογελάει και κάπως έτσι έμαθα πως έχει κενό στα μπροστινά της δόντια. Ένα κενό για το οποίο θα έβαζα υποθήκη το υποθετικό μου σπίτι.
( Άνοιγμα. Η ευκαιρία να χωθείς μέσα στο σώμα. Μία καλή κρυψώνα θα βρεθεί για σένα στο συκώτι.)
Το σώμα της χωρίς τη στολή είναι πιο χαμηλό. Γέρνει προς τη γη. Είναι ένα σώμα που πονά. Η μέρα του ρεπό είναι η μέρα που επιτρέπεται να εκφράζεται συναισθηματικά.
( Απομένει αυτό που την κατήγγειλε στη μέρα.)
Δεν μιλάει ποτέ η Γκρέις. Το όνομα της το έμαθα τυχαία όταν χτες μια παρέα με δεκαεπταχρονα κορίτσια την φώναξαν έτσι. Γκρέις.
( Ένα όνομα έχει μόνο ήχο. Έπειτα γινόμαστε η ερμηνεία του.)
Έτρεξαν προς το μέρος της. Της πήραν τις παντόφλες, την έφτυσαν, της γέμισαν το πρόσωπο αμυχές. Άρχισαν να βρίζουν την Γκρέις πως τάχα είχε κάποιο γκόμενο παρατήσει ή αγαπήσει ή εξυπηρετήσει που ήταν φίλος ή γνωστός ή κάποιος που θα ήθελαν δικό τους.
( Οι διαζεύξεις είναι για τα αντικείμενα
Κι εμείς είμαστε τα πιο γυαλιστερά.)
Η Γκρέις άχνα δεν έβγαλε. Όταν την άφησαν έσκυψε να βρει τα σκουλαρίκια της. Δύο κρίκους ψεύτικους απ’ το πανηγύρι. Δώρο ήταν όμως, από αδερφή.
( Λερωμένοι στη στάση. Είχε πάλι ένα ζευγάρι αφτιά.)
Το επόμενο πρωί η Γκρέις πήγε στη δουλειά ντυμένη μία στολή από ξανθιές τρίχες.
( Υπήρξε επαφή με τις παλιές τις συναδέλφισσες.)
Η Γκρέις πόζαρε και πάλι μετά από 532 χρόνια και ως πληρωμή ζήτησε από όλες τις Αφροδίτες, τις Σωσάνες , τις Μαντόνες να την βοηθήσουν να εκδικηθεί. Όλες μαζί ξερίζωσαν τα μαλλιά των κοριτσιών.
( Λευκές και κόκκινες βούλες επικράτησαν στα κρανία)
Όπως μαθεύτηκε αργότερα τα κορίτσια έβγαζαν λεφτά ανεβάζοντας βίντεο με ξυλοδαρμούς άλλων γυναικών.
Η Γκρέις έβγαλε τη στολή των ξανθών μαλλιών, έβγαλε τη στολή γκρι πουκάμισο , γκρι παντελόνι κι άναψε μία φωτιά που καίει μέχρι εδώ. Θα την καλέσω να βγούμε για φαγητό στο δικό μου ρεπό.
( Μάσηση/ κατάποση. Ευχαριστώ. Θέλεις κι άλλο;)
