Εκείνη τη χρονιά είχε γεννήσει η Λάνα στα πλευρά μου. Μικρά πόδια εμφανίζονταν πάνω στα λεπτά κόκαλα που δεν μπορούσα, παρά να χρησιμοποιήσω τον κόφτη των λαχανικών, για να τα απελευθερώσω. Τόσο ανθρώπινα που με άφηναν πίσω, να ξεθωριάζω στο κομμάτι του ουρανού που συναντούσα στο πάρκο. Τόσο σκυλίσια που απέκτησα τη συνήθεια να φοράω κολάρο. Ένα τεμαχισμένο καπάκι τουαλέτας βαμμένο ροζ. Έμαθα πως πρέπει να δείχνω το φύλο μου για τους άλλους που με πλησίαζαν και με μύριζαν τις μέρες που είχα αίμα. Ήθελα να παραμείνω καθαρή στις προθέσεις μου, το σώμα μου ήταν περίκλειστο. Οι φίλες μου απομακρύνθηκαν, καθώς αδυνατούσα να συμμετέχω σε συζητήσεις για την πολιτική κατάσταση της χώρας και την ανικανότητα δημιουργίας σχέσεων. Μιλούσα μόνο για την γεύση των πεζοδρομίων και έσκαγα. Περπατούσα στα τέσσερα, έτρωγα αποφάγια, τριβόμουν στα γρασίδια. Η Λάνα με κοιτούσε να χάνομαι στο παιχνίδι, ώσπου έφυγε με ένα αγροτικό για τη Δράμα. Τα παιδιά της μεγάλωσαν ακολουθώντας κατευθύνσεις άγνωστες προς το φως. Κι εγώ δεν κατάλαβα πως βρέθηκα δεμένη μέσα σε ένα σπίτι που κάποτε ονόμαζα δικό μου. Δεν γνώριζα αν θα ερχόταν ένα χέρι να με σώσει ή να με χτυπήσει. Έπειτα ησύχασα.
αργά και πιο αργά μέσα στην κουζίνα
– είναι ένα μπουκαλάκι
– έχει μέσα κάτι
– μπορείς να το πιεις
– θέλω να φάω
– θέλω να το πιεις
– υπάρχει κενό
– δεν είναι γεμάτο
– σε σκέφτομαι όταν λείπεις
– πιες το για εμένα
– αγοράζω το χρόνο σου έτσι;
– με κλέβεις
– θα ετοιμάσω γεμιστά
– είμαι εντάξει, θέλω να ανοίξεις το καπάκι
– νομίζω πως μυρίζει άσχημα
– νομίζεις συνεχώς
– βρωμάει
– μυρίζει όπως εγώ
– συνέχεια περιγράφεις λάθος
– αποτρέπω το κακό
– μυρίζεις δέρμα με νερό και σοκολάτα
– είμαι μέσα στο μπουκαλάκι
– δεν είσαι, πάλι κόλπο
– ίσως μείνω για τη νύχτα
– στρώνω πετσέτα κάτω σου
– μένω αν το πιεις
– μαγειρεύω καλά
– χάνω σημαντικές αποστολές
– είσαι άπιαστη
– είσαι υποταγμένη
– να βάλω μια φέτα λεμόνι;
– ναι, μία μόνο
– έρχεσαι συχνά;
– όταν έχω ανάγκη
– τότε που μέναμε μαζί
– δεν μέναμε μαζί
– τις κούπες με τα τριαντάφυλλα ή τις λευκές;
– εγώ έμενα πίσω απ’ τα τραίνα
– καλύτερα λουλούδια, έμενες
– μακριά σου
– πολύ κοντά, πιο κοντά
– τσούζει ο λαιμός μου
– πιες κι άλλη
– είσαι διπλή και οριζόντια
– με βλέπεις όπως είμαι
– ζαλίζομαι
– τώρα ολοκληρώνεσαι
– ακόμα μια φορά νεκρή