για ένα κορίτσι που κάνει μια παράσταση στο ίνσταγκραμ που είναι ένας μονόλογος και την λένε Ζαν, που είναι η Ζαν Ντ’Αρκ το 2021, μόνη και νιώθει μόνη, γιατί είναι ένα κορίτσι χωρίς σεξουαλικές σχέσεις και οι φίλες την αφήνουν μόνη στο σπίτι να βλέπει νέτφλιξ με την βιολόγο μητέρα της που παρατηρεί μυρμήγκια και ένα ψυγείο γεμάτο γλυκά και τοστ που θα την κάνουν χοντρή και χοντρή σημαίνει πως φαίνεσαι αυτό που φοβάται να γίνει, να αφεθεί στην γλώσσα, να μείνει στην γεύση και να καλύψει το κενό που υπάρχει ανάμεσα στην καρδιά και το στομάχι, υπάρχει πάντα κενό και η επιθυμία του να κατευθυνθεί η επιθυμία προς ανθρώπους που κάθονται στον καναπέ τους διαβάζοντας την Καρδιά του Σκότους και γελάνε και κοιμούνται και δεν θέλουν να πάνε στην δουλειά, γιατί η δουλειά είναι αλλοτρίωση και καταστροφή του χρόνου που θα μπορούσαν να κάνουν σεξ και να διαβάζουν και η Ζαν το δείχνει αυτό και αυτό που δείχνει την κάνει ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι που δεν έχει κάνει σεξ και δεν επιθυμεί και αν δεν επιθυμείς δεν έχεις αντικείμενα και προϊόντα και τότε πως θα έρθουμε κοντά χωρίς ένα ακριβό κάτι που αγοράζεται και πωλείται και το κορίτσι κάνει λόγια τα αισθήματα και μιλάει σε μια κάμερα που μεταδίδεται στο ίνσταγκραμ και εγώ πατάω καρδούλες, καθώς ξεκινά να μιλάει και προσέχω το στόμα της να ανοιγοκλείνει σε ένα παράθυρο που μπαίνουν φώτα, μουσική και μια κουρασμένη επιθυμία να δω, να κοιμηθώ χωρίς να θέλω να ξυπνήσω.
λέξεις λίγες για ποιήματα/μικρά πεζά/διαλόγους