Σπίτι στον Ειρηνικό

για την Μαργκερίτ Ντυράς

Είμαστε τέσσερις και εμείς οι τέσσερις είμαστε οικογένεια. Ζούμε σε ένα σπίτι χωρίς τοίχους και πατώματα, γύρω μας υπάρχει μόνο η θάλασσα και τα καλυμμένα μάτια των ιστοριών που τρύπωσαν στα βάθη της και διαλύθηκαν κολυμπώντας. Για ονόματα έχουμε το Ζαν, Ζουλί , Ζυλιέτ , Ζοέλ, όταν κοιτάς μέσα από τα άδεια μας μέρη, στο στέρνο, στα κόκαλα βλέπεις τα ονόματά μας γραμμένα σε ταμπελάκια.

Κάποτε θελήσαμε να φύγουμε από την θάλασσα και να βγούμε στις αντανακλάσεις του μεγάλου αστεριού. Κολυμπήσαμε και τα νερά γίνονταν κρύα, τόσο κρύα που τα σώματα μας τρίβονταν και ο δεσμός έλιωνε την καρδιά μας. Σε λίγο δεν θα ήμασταν πια οικογένεια. Σταματήσαμε, ανταλλάξαμε φιλιά και γυρίσαμε στο δικό μας βάθος, πιο ρηχά.

Ο Ζαν γίνεται πιο μεγάλος και όμορφος και αυτό μας τρομάζει, γιατί κάποια μέρα θα φύγει και θα αφήσει τη Ζουλί και τη Ζυλιέτ ολομόναχες. Περιμένω μέρα με την μέρα να δω το ταμπελάκι του περασμένο στην χρυσή του αλυσίδα και το στόμα του να ζητά ψωμί και ψάρι για το ταξίδι. Ο Ζαν είναι στην άκρη του σπιτιού μας, από τότε που άλλαξε το σώμα του, κρύβει με τα χέρια το δέρμα και τους μυς και έχει τα γόνατα κοντά στο στήθος. Το όνομά του σπάνια φαίνεται.

Η Ζουλί και η Ζυλιέτ είναι αγκαλιασμένες και φτιάχνουν με το μυαλό την γεύση που έχει το μελάνι στο χαρτί ή ο καπνός στο στόμα μιας σκορπίνας. Γελάνε πολύ και οι τρύπες του ανοίγουν. Το νερό τις διαπερνά και ακόμα δεν έχει καταλάβει πως τα γράμματα των ονομάτων τους έχουν μουτζουρωθεί.

Εγώ ασχολούμαι με τον χώρο που προστατεύει την οικογένεια και τις αφηγήσεις που την ορίζουν. Πότε έζησε και πέθανε η μητέρα, πως ήταν τα μαλλιά που άπλωνε στα μαξιλάρια, είναι αλήθεια πως έμοιαζε νέα ακόμη και γριά και συνομιλούσε με την Αγία Καικιλία; Στα παραπάνω απαντώ με ένα απλό «ναι» και γέρνω το σώμα μου στον Ζαν, τη Ζουλί και την Ζυλιέτ. Ακούω τις ιστορίες τους να έρχονται από τα κάτω δωμάτια της άμμου. «Υπάρχει ακόμα χρόνος» σκέφτομαι και σφίγγω τα πόδια τους μέχρι να σπάσουν. Με κοιτούν, καθώς πέφτουν στα γόνατα. Δεν κλαίνε. Ο πόνος στο νερό είναι φαντασία, μια διαλυμένη ιστορία από τον κόσμο των ανθρώπων.