μια μετριότητα ένα σφυροκόπημα στο κεφάλι και μπουμ οι ηλεκτρονικές συνδέσεις του κοινωνικού μου φλοιού μια ιλαροτραγωδία σε τέσσερις πράξεις τα παλιά καλά δράματα του ρομαντισμού οι νέες ευκαιρίες εργασίας η ανεργία του κάστορα τα κομμένα ξύλα στην μηχανή αναπαραγωγής η τεκνοποίηση είναι το λάθος αποτέλεσμα η πράξη που δεν ολοκληρώθηκε ως σεξουαλική τα αδύναμα νεύρα ο Τόμας και οι εμμονές του η εμμονή μου με τα πρόσωπα που αγαπώ να γίνουν ρόλοι να είναι πιο εύπλαστοι από κόμικς θέλω να βλέπω τα χέρια τους τις κλειδώσεις από μέσα να μπαίνω μέσα τους να έχω κάμερα στα ζωτικά τους όργανα να βιώσω το σώμα τους να εκβάλω το δικό μου να το ξεράσω να το ξεχάσω να βρω καινούρια μέτρα για την κάσα η αμφισβήτηση των πάντων είναι εγγενής χαρακτηριστικό των καλλιτεχνών λένε μόνο που εγώ είμαι καλλιτέχνιδα με θηλυκή κατάληξη και προβλήματα επικοινωνίας
άραγε η τεχνική του Κιούμπιν να θέλει αναθεώρηση κλείστε τα κυκλώματα που μας παρακολουθούν αδράξτε τις γραμμές μιας ισότητας μιας συγκεκριμένης ισορροπίας που να βασίζεται στο γεγονός της ύπαρξης η άχρηστη φαντασίωση δεν υπάρχει η πραγματικότητα το κατασκεύασμα τριών λευκών ανδρών γύρω από μια στρογγυλή τράπεζα η αφθονία η εξουσία που υπόσχεται εμπειρία ο Μόμπυ και ο Ντικ δύο διαφορετικά μεταξύ τους πλάσματα βρείτε ποια από αυτές είναι η συγγραφέας η γέννηση η ιδιότητα να πολλαπλασιάζεις τους κατοπτρισμούς ο καταμερισμός της εργασίας δίνει στον χυμένο καφέ πιο εύπεπτο χρώμα και σκεφτείτε πως πουληθήκαμε νωρίς και φτηνά και τα ρούχα που φοράμε κοστίζουν λιγότερο από μια βόλτα με το λεωφορείο στις απομακρυσμένες περιοχές της πόλης η φτώχεια ο διάολος και το ραπανάκι ένα στόμιο που φυσά κρύο αέρα για τους στραβούς καπιταλιστές τους περιθωριακά ζωντανούς τα εκατομμύρια που κρύβονται στο χώμα από τους πολέμους φυτρώνουν κάου μπόις και μίλκο και ζελεδάκια και μπάγερν φαρμακευτικές εταιρίες φασιστικές τα μεγάλα αντικείμενα με φοβίζουν στο σκοτάδι έρχονται να με καταλάβουν με περνούν για διαστημόπλοιο και γω είμαι μόνο ένα υποβρύχιο ένα υποβρύχιο παλιάς τεχνολογίας που κάνει παρέα με χρυσόψαρα και καρχαρίες κατ’ αποκλειστικότητα ο κύκλος είναι το σχήμα που μας πονά η πάλη η αρχή η μέση και το τέλος της ιστορίας της Λάφριμαν η Λάφριμαν με τα δεκαοκτώ της κουμπιά και την φλυαρία της το ποιμενικό της πνεύμα την περίεργη έλξη της για τη φυσική και τα κορίτσια το κοχύλι που έπαιζε για να ξεχνιέται τα βίντεο γκέιμς που δεν τερμάτισε σα τον αγαπημένο η Λάφριμαν και ο αγαπημένος κλειδωμένοι στον σκληρό δίσκο ξέρω πως στις συνελεύσεις μας δεν έχω το πορτοκαλί ποτήρι με το ένθετο καλαμάκι της παιδικής μου ηλικίας βρίσκεται ακόμα στο χωριό σε ένα ξένο σπίτι από πάντα θεοκρατικό πόσο ποθώ να διώξω το κράτος απ’ το σώμα μου να ανατινάξω τον άνθρωπο που ποτίζει το είδος μου να υπάρξω σε άλλα γαλαξιακά στρώματα να ορίσω την νόηση σε μια χειρονομία ο ηθοποιός για μένα η ηθοποιός η φυσική παρουσία εκτός βιολογίας
η βιολογική μου αφορμή να έχω γλώσσα και χέρια για να μπορώ να γράφω να μην συγχωρώ τίποτα από όσα συμβαίνουν η σιωπή αποπροσανατολίζει βορειοδυτικός άνεμος ο χειρότερος
τέχνη και εξουσία κατασκευαστική ανωμαλία ιδέα από τα πάνω με μέσα επιβολής στους προς τα κάτω ένα κείμενο που δεν τελειώνει ποτέ αρχίζει όμως με μια φράση όπως “ το φαγητό ήταν καλομαγειρεμένο και η θερμοκρασία ήταν σε υψηλά για την εποχή επίπεδα” ο τρομακτικός ήχος της απομόνωσης το δωμάτιο μου βρίσκεται σε μια ομιχλώδης όχθη στη λίμνη Τρέβιγκαν νότια του ευρωπαικού πολιτισμού πιο νότια απ’ όσο υποθέτεις τα ψάρια της κολυμπούν εκτός άξονα μια μετριότητα άμορφο ερέθισμα το λάχανο μια μετριότητα της πολεμικής ηθικής η άρνηση της συμμετοχής η Βο στα κάγκελα τέλος δακρύων ώρα για πικρά νερά και αρνήσεις