τι θάνατος κι αυτός!
από ασιατική μελαγχολία
είπαν
και εξαίσιος πολύ στα οργανικά του
νεφέλωμα και πάρ’την κάτω
είχε ωστόσο αυτή την ταξική αστάθεια
τραγουδίστρια
και ηλεκτρολόγος
εγκαθιστώντας την αλήθεια
στη μερικότητα της πράξης.
Ο τάφος της χρώμα βυσσινί
του μήλου την κλίμακα αγαπούσε
την έφαγαν τα ντραγκς
και τα ξεριζωμένα πεύκα.
Όταν μαζεύτηκαν για να της φτιάξουν
το νεκρικό πορταίτο
υπήρχαν διαφωνίες
ως προς την υφή του δέρματος
ένας απ’ τους βόρειους καταπιεσμένους
πρότεινε να πλάσουν το κόκκινο πάντα
το σύμβολο, μια δικιά της κίνα
μια δυναστεία ζωολαγνείας.
Ο εξαίσιος θάνατος δεν έκλεισε σε τελετή
δίνοντας την έναρξη στο κίνημα των ζωολάγνων
που εκτείνεται έως τα τέλη του 24ου αιώνα.
