αυτές οι τρύπες της τάξης
οι εκσκαφείς παραλίας σε κίτρινο
και μπλε
τα καπέλα και οι παντόφλες
με των ένα
οι ψημένες επιθυμίες
οι γινωμένοι ρεαλισμοί
κάποτε θα λένε συχνά
“ο καθείς κι ο καπιταλισμός του”
η ψευδαίσθηση
είναι η ονειρική σπατάλη
η συνεχιζόμενη αγορά
“ how much does it cost?”
“ oh, it’s too expensive”
και
η προσπάθεια να ανοίξεις
το χέρι
να σε βρει
το νεράκι του θεού
την ώρα που περνάς
μπροστά απ’ το ταμείο
ανάμεσα στο καλάμι ψαρέματος
και τις πρίζες
έχω την επίσκεψη
της ερωτικής δράσης
να τρέξω μακριά
να βρω μαντήλια
για εργατικούς
να δέσω στο δρόμο
να βρεθώ μαζί με
να πληρώσω εισιτήρια
να ναυλώσω πλοία
μα έπειτα έρχεται
η λιτανεία μιας πλαστικής έκπτωσης τιμής
ένας
οδηγός κηπουρικής
για σώματα
και πάγους
μία υποσχόμενη μυθολογία χρυσής τομής
και ούτε ένας Έλιοτ
σ’ αυτά τα φτηνά μαγαζιά για εργατικούς
να πουλήσει ένα λινό, λευκό φόρεμα
στον Καβάφη της αρχικής μου σελίδας
που δίνοντάς του τη σακούλα
με το λογότυπο μίας αρχαίας οικογενειακής επιχείρησης
θα τον φιλήσει λέγοντας
πως αυτός τον αγάπησε πολύ
και πως εκείνος ξέρει πως
είναι για πάντα εραστής του
και να προσέχει τα αγόρια του
όσο τη διατροφή του
και πως αν το μαγαζί αυτό κλείσει
θα έρθει σίγουρα να τον βρει
στην Αλεξάνδρεια
που ως Καβάφης δεν μπόρεσε
ποτέ του να γνωρίσει