εγώ θα γερνώ και συ θα ομορφαίνεις
Αυτή η πρόταση αποτελεί παραδοχή
με τους όρους του αισθήματος του καθαρού λόγου
Παρατηρώ τρεις γυναίκες τεντωμένες ανάποδα
σε πανιά χοντρά ισορροπίας
καμία σχέση με ναυτικά συγκείμενα
και σεξουαλικές φαντασιώσεις
Η πρόθεση δεν είχε να κάνει
με την έλξη που μου προκαλούν
τα σώματα σε ακραία αναγκαιότητα
την στιγμή που ο μυς πάλλεται
και νιώθεις πως θα πέσει κάποια
κάποτε σε τόπο άγονο που δε θα ‘μαστε πια
έκπτωτες πριγκίπισσες ή τσούλες
μήλα εύες ουρί του παραδείσου
” Η ομορφιά ζαλίζει τα περιεχόμενα”
ζώα σε πυρετό φτιαγμένα με λάσπη
τεχνητής λίμνης
Μα ποια πιστεύει αυτές τις ιστορίες;
Όταν το θέαμα ταυτίζεται με την ύπαρξη
και η ύπαρξη ολοκληρώνεται
σε ένα γεύμα που είναι έτοιμο προς κατανάλωση
η ώρα τέσσερις το μεσημέρι
και η παραγωγή ζητά χαμόγελα στομαχιών
για να εξέλθει ζουμερή και πειθαρχημένη
Το δεξί μου χέρι πονά
και πλέον δεν μπορώ να ξύσω τη φουσκωτή μου κοιλιά
και να παίξω ιππόδρομο με άλογα τα δάκτυλά μου
Ο τερματισμός ορίζεται στον καβάλο
Τα πανιά δένονται σφιχτά γύρω από τα μπούτια
είναι καλύτερα έτσι
ποτέ δεν ξέρω πως κάνεις κάτι με το χειρότερο τρόπο
ίσως να είναι η απουσία
πανιά χωρίς σάρκες ανάμεσά τους
σώμα χωρίς χρωστικές
χωρίς λιπαντικά
Στο όνειρό μου βλέπω πόλεμο
ακόμα υπάρχουν γυναίκες που αιωρούνται
και μυρμήγκια χωρίς κοινότητες
μια προμηνία καταστροφής
που μου προκαλεί σάλια και θυμό
Ο χρόνος προωθεί τα μεγάλα συμφέροντα
και γω πρέπει να ξεκολλήσω πια
από αυτά τα φιστικί πανιά
Οι εικόνες παίζουν σε αυτόματη
αναπαραγωγή αδιαφορίας
– μια οριζόντια πτώση μοναδικής αυτοαναφορικότητας-