όταν σηκώνεις
και γλύφονται
οι φτέρνες
στα στενά Λίβερπουλ με Λεύκτρα
οι ιδιωτικές συμφωνίες
περιχάραξης τίθενται
υπό κατ’ οίκον περιορισμό
το αδερφάκι προβατάκι
και η χαρά
προχωρά το νεύρο Έλιοτ
διαστρωμάτωση αγαθών
ανάλογα με την εμπειρία εργασίας
τρία κιλά αλβανικές τομάτες
πάρ’ τες και το λήξαμε
είναι αρκετά
για την ολοκλήρωση
το προφίλ σου σκύβει
στο κορίτσι λυγίζει σίδερα
που γίνομαι όταν
εξελίσσεται η αφήγηση
θέλω μέσα της να μπω
και ήδη συμβαίνω
θέλω πλάι να έχω το κουτί
“κοίταξε τι ωραία που τα κάνω”
θαύμασε την ιδιότητα
να σπάω σίδερο φτέρνες
όγκους επί πτωμάτων
κι ύστερα να εξαντλούμαι
στο φωτοτυπικό μηχάνημα
έχοντας ήδη καταλάβει
πως επαναλαμβάνομαι
ταυτόχρονα με την παρουσία
της φαντασίας δάφνης
ή της επιφάνειας νίκης
που γυμνώνεται στις άκρες
από περιπέτεια
που ανοιγοκλείνει στόμα
από περιέργεια
ώστε σε κάποιον ήλιο
με όνομα σκύλου
να έχω δικαίωμα προβολής
στον χάρτη σώμα
την ηλεκτρονική θυρίδα
που φυσική πνοή
αναγνωρίζει μόνο
το ανθρακικό σου αποτύπωμα